قدم به ام الدِبِس که می گذاری با عبور از تپه های سراسر ملی آنجا، درونت خنک می شود از رطوبت نهفته در زیر آن. خلاصه همه زیبایی ها در نسیم پر از سایه سار درختان جنگلی با غلت خوردن در تل های شنی از صافی ذهنت عبور می کند. گویی اینجا تکه ای از ایران فراموش شده است که بعد از آن همه تاثیر در جنگ بی امان سر