مسجد جامع بروجرد یکی از نخستین مسجدهای ساخته شده در ایران که در قرن دوم تا سوم هجری در شهر بروجرد بنا نهاده شد. این مسجد در دل یکی از محله های تاریخی شهر به نام «دو دانگه» واقع شده و به لحاظ معماری و قدمت، از بناهای خاص استان لرستان و شهر بروجرده. معماری مسجد جامع بروجرد یکی از شاهکارهای تاریخ معمار

از آثارباستانی و مذهبی شهرستان بروجرد بنای امام زاده جعفره که در قسمت شرقی شهر قرار داره. به استناد کتیبه های موجود امام زاده جعفر (ع) فرزند امام موسی کاظم (ع) است ولی بعضی منابع و متون تاریخی با پنج واسطه نسبت این امام زاده رو به امام سجاد(ع) مرتبط می کنن. ساختمان گنبد هرمی شکل این آرامگاه نمونه ا

مسجد سلطانی که امروزه با نام مسجد امام شناخته می شه یکی از بناهای تاریخی دیدنی شهر بروجرده که در مرکز شهر و در کنار راسته بازار بروجرد بنا شده. این مسجد در زمان فتحعلی شاه قاجار بر روی ویرانه های یک مسجد بسیار قدیمی ساخته شد و یکی از بزرگ ترین مسجدهای تاریخی کشوره. دو نمونه نسبتاً مشابه در همان زما

این بنا درمرکز شهرواقع گردیده و از بناهای با ارزش دوره قاجاریه- قرن سیزدهم ه-. ق- است. این مسجد دارای صحن وسیع، شبستان، گنبد و ایوان های بلند مزین به کاشی های خشتی و کتیبه های فراوان است که به ترتیب، تاریخ سال 1291،1248،1209و1296 ه-.ق در آنها خوانده می شود. مسجد دارای سه درگاه بزرگ است . درگاه شمالی

مسجدی در محله حاشیه شهر با استقبال مردم و نمازگزارانی از قشر کودک و نوجوان، جوان و پیر می باشد. محور برنامه ها و فعالیت های این مسجد امور فرهنگی و تربیتی بوده که گامها و نتایج موفقی داشته است و همواره مورد استقبال گروههای سیاسی و اجتماعی بود. این مسجد جزو مکانهای موثر اجتماعی در شهر هست.