در جنوب بارفروش ده در عصر صفوی دریاچه ای وجود داشت که در میان آن جزیره ای بسیار زیبا واقع بود که آب آن از رودی به نام آقارود که شعبه ای از بابلرود بوده، تأمین می شده است. شاه عباس اول که به مازندران عشق می ورزید، در این جزیره که آن را باغ شاه نامید، عماراتی عالی بنیان نهاد تا این نقطه تفرجگاهی برای

مقبره درویش فخرالدین مربوط به سده 9 ه.ق است و در شهر بابل منطقه موزیرج واقع شد. این اثر در تاریخ 21 فروردین 1346 با شماره 641 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنای تاریخی و بلند در غرب شهر بابل و در شمال جاده اصلی آمل قرار دارد. پلان این بقعه از سه بخش بدنه مدور، منطقه انتقالی هش

در 45 کیلومتری شهر گلیا بندپی ، پایین تر از روستای شیخ موسی و در بستر طبیعت زیبای بندپی روستای موزیرج خودنمایی می کند. از مزایای این روستا می توان دسترسی کامل آن به جاده آسفالته را نام برد . این روستا در سال های اخیر شاهد ساخت و ساز های بسیاری بوده است که از جمله آن می توان به تفرجگاه باغ گردو اشا

بوستان طبیعت بابلکنار که یکی ازجاذبه های گردشگری و تفریحی نمونه استان مازندران وشهرستان بابل است که دارای 760 هکتار مساحت می باشد که در فاز اول این پروژه 40 هکتار آن به بهره برداری رسیده است ، و با امکاناتی از قبیل جاده آسفالت، آلاچیق، پارک بازی کودکان و چشمه آب طبیعی،سوپر مارکت، سرویس های بهداشتی و

روستایی است از توابع بخش بندپی غربی شهرستان بابل در استان مازندران ایران. مردمان این روستا از قدیم با استفاده از دستگاه های ابداعی خود ، چوب درختان رو می تراشیدن و از اون شانه می ساختن و با فروش آنها امرار معاش می کردن . به همین دلیل این روستا رو شانه تراش نامیدند. اولین ساکنان این روستا بیش از 130

این بقعه که در کیاکلا واقع شده و مدفن سلطان محمد طاهر از فرزندان امام موسی کاظم (ع) است، از نظر سبک معماری به بنای امامزاده یحیی در شهر ساری شباهت دارد. در این مقبره صندوق چوبی نفیسی قرار دارد که تاریخش به سال 875 هجری قمری مربوط است. داخل مقبره علاوه بر صندوق چوبی یک قطعه سنگ قبر وجود دارد که در اط

یکی از علمای معروف بنام شیخ موسی در کنار بارگاه امامزاده عبدالله هست. منطقه کوهستانی و بسیار خوش آب و هوا می باشد.

بابل رود، رودخانه پرآب و زیباییه که در مسیرش سد البرز رو رد میکنه .آب سردش باعث لطافت هوا در تابستان میشه. بخاطر خنکی آب و رطوبت هوا، مه زیبایی روی رود تشکیل میشه که آدم رو مسحور میکنه.

مسجد کاظم بیک واقع در میدان محله سرحمام شهرستان بابل هست. این ساختمان به صورت مسجد و مدرسه در سال 1092 هجری قمری و به وسیله حاج سید محمد کاظم بیک در کاظمیه پدربزرگش بنا شده و پس از بارش شدید باران در سال 1101 توسط فرزندش آقا سید محمدرضا و سپس در سال 1169 توسط مولانا میرنظام الدین محمد بازسازی شده اس

بر اساس نوشته تاریخ طبرستان، بنای اولیه آن در سال 160 ه- . ق به دست مازیاربن قارن بنا گردیده است . این مسجد بارها به ویژه در دوره صفوی بازسازی شده و در دوران فتحعلی شاه قاجار، بعد از خرابی در اثر زلزله، به فرمان او در سال 1225ه-. ق و به مباشرت میرزا محمد شفیع صدراعظم، توسط محمدحسین- متولی بنا - دوبا

پل محمدحسن خان یه پل قدیمیه که از روی رودخانه بابلرود در شهر بابل می گذره. این پل از آثار دوره قاجاریانه که به جای پل قدیمی تری ساخته شده . به نوشته تاریخ بیهقی، در دوره غزنوی در این محل پلی چوبی وجود داشته ، که به نوشته تاریخ طبرستان ابن اسفندیار، بعدها به دستور نصیرالدوله شاه غازی «زر به خروارها

مقبره ملا محمد شهرآشوب مربوط به دوره قاجاره و در شهرستان بابل، بخش گتاب، روستای بنگر کلا واقع شده و این اثر در تاریخ 1 مهر 1382 با شمارهٔ ثبت 10282 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.

مسجد مولانا مربوط به دوره قاجاره و در بابل، خیابان حاج آقا روحانی واقع شده و این اثر در تاریخ 24 اسفند 1383 با شمارهٔ ثبت 11530 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. ین مسجد که حیاطی کوچک دارد به مسجد رانندگان هم معروفه.

این بنا در چهار سوق محله بازار، در خیابان امام خمینی واقع شده و از آثار دوره قاجاره که در سال 1211 هـ.ق به دست حاجی حسین نامی تجدید بنا شده. در دیواره این مسجد، سنگ نوشته ای به تاریخ 1211 هـ.ق نصب شده که متضمن اشعاری در وصف بانی مسجده. این اثر در تاریخ 24 اسفند 1383 با شمارهٔ ثبت 11516 به عنوان یکی