دومین مسجد قدیمی شیراز مسجد اتابک بوده که در سال 615 قمری اساخته شد و امروزه مردم اینجا رو به مسجدنو می شناسن . رواق های شمال و جنوب این مکان تاریخی با 40 متر ارتفاع و 25 متر عرض که هرکدومشون 12 تا حجره دارن بسیار دلباز و خیره کننده هستن و معماری مسجد با اون کاشی کاری های خیره کننده بسیار زیباست.
موزه تاریخ طبیعی شیراز در اسفند ماه 1353 تأسیس شد و در اسفند 1359 به ساختمان کنونیش، در بلوار مدرس شیراز انتقال یافت. در بخش جانورشناسی این موزه 2500 نمونه از بی مهرگان و مهره داران (شامل دوزیستان، خزندگان و پرندگان) جمع آوری شده. در بخش گیاهان زینتی و دارویی بیش از 60 گونه گیاه دارویی و در بخش زمین
گورستان دارالسلام، معروف به دارالسلام شیراز، یکی از قدیمی ترین گورستان های ایران به شمار می ره که متعلق به قرن سوم هجریه و در آن مقبره هایی از قرن اول و دوم هجری دیده می شه. بسیاری از محققان بر این باورند که این قبرستان قبل ار اسلام هم وجود داشنه. در این قبرستان قدیمی سنگ های نفیسی وجود داره که با خ
مزار برادر شاهچراغ (ع) در این زیارتگاهه. طبق تاریخ اوایل قرن سوم حضرت سید میر علاءالدین حسین که برای ملاقات امام رضا(ع) به ایران اومده بودن در شیراز شهید می شن. والی اون زمان فارس یعنی قتلغ خان بنایی بر این مزار می سازه اما بنایی که تزیینات و کاشیکاری و گنبدسازی داره دوره صفویه ساخته شده. کف مقبر
بازار مسگر ها از بازارهای شیرازه که در محله درب شاهزاده قرار گرفته. این بازار بقایای بازار قیصریه ست که توسط امام قلی خان در غرب مدرسه خان ساخته شده. این بازار که از آجر و گچ ساخته شده، بازار مرغ و اردوبازار را به یکدیگر متصل میکنه به گونه ای که اردوبازار در جنوب بازار وکیل و در مقابل بازار مرغ قرار
«شیخ کبیر» یکی دیگه از عرفای بزرگ شیراز در زمان اتابکان فارس در این مکان دفن شده. بنای بقعه شیخ که کرامات زیادی داشته در واقع یه اتاق فرش شده با کاشی است و درست پشت بازار وکیله. آخرین تعمیرات توسط اداره باستان شناسی در سال 1337 شمسی انجام شد.
کنار بازار وکیل و مسجد جامع یکی از بناهای دوران قاجاریه رو می بینین که مردم اونجا رو به اسم مدرسه می شناسن. اینجا محله درب شاهزاده است و یادگار دوران کریمخان زند. محمد حسین خان صدر اعظم اصفهانی حدود سال 1240 بنای این مدرسه رو تمام کرده و خیلی ها تونستن با استفاده از امکانات خوب اون دوران مدرسه، پ
بزرگترین پادشاه آل مظفر اینجا در غرب تکیه هفت تن مدفون شده. البته این تنها قبریه که معلومه و بقیه شاه های حاکم در شیراز اصلا قبر مشخصی ندارن. کریم خان زند این بنارو برای «ابوالفوارس شاه شجاع مظفری» آراست و روی قبر سنگ بزرگی گذاشت. درون گنبد می شه 4 کتیبه از اشعار «شاه شجاع» و «حافظ» رو دید .
تو جاده اصفهان – شیراز و تو 14 کیلومتری جنوب غربی ده بید به بقعه ای می رسین که با سنگهای سفید ساخته شده و اهالی بهش می گن بقعه شهدا. این بنا که متعلق به قرن نهم هجریه مقرنس های خیلی زیبا و کاشی کاریهای معرق جالب توجهی داره.