قدمت این بقعه مربوط به دوران سلجوقیان است. بقعه دارای صحن زیبائیه که گنبدش کاشیکاری معرق با دو گلدسته ی زیبا داره و و داخل ضریح برنجی، با کاشی های کوکبی شش ضلعی و مثلثی شکل، منقش به نقوش طلایی در زمینه سفید، از نفیس ترین انواع کاشی های دوران مغول تزیین شده. محراب کاشی نفیس که اواسط قرن هفتم برای
سقفی گنبدی و شکل چهارگوش این آرامگاه یه ترکیب جالب به وجود آورده. کاشیکاری هاش هم در دو دوره شاه سلطان حسین صفوی و ناصر الدین شاه قاجار انجام شده. کتیبه ورودی ایوان امامزاده احمد هم خیلی دیدنیه چون به خط ثلث طلایی در زمینه لاجوردی رنگ گچبری شده. در زمان قاجار یه ضریح چوبی هم ساختن که هنوز هست. از ف
سلجوقیان زیباترین و بلند قامت ترین مناره اصفهان رو درست کنار مناره چهل دختران ساختن. ارتفاعش 54 متره و از پایین تا بالا هفت قسمت داره. آجر چینی برجسته، آجرهای تراشیده و کاشیکاری معرق تزئینات مناره ساربان هستن. سه تا کتیبه خط کوفی روی مناره ساربان هست که هیچ کدومشون سالم نموندن. جالب اینکه عین برج
روبروی ورودی مسجد مقصودبیک حجره ی نسبتا کوچیکیه که مزار میر عماد حسنی قزوینی خوشنویس بزرگ ایرانیه و متاسفانه بسیار مهجور مونده و اصلا کمتر کسی تو اصفهان میدونه که اینجا قبر بزرگترین استاد خوشنویسی جهانه که زیبایی خارق العاده خطش ضرب المثله و مِثل میرعماد نوشتن و به درجه میرعماد رسیدن نهایت آرزوی هر
یه خونه دو هزار متری توی محله تبریزی ها، که قبلا ساختمون بین دو باغچه بزرگ برای اتصال این دو فضا به هم دیگه بوده، خونه معماری جالبی پر از نقاشی و طلاکاری داره. سردر خونه مقرنس کاریه، یه تالار دو طبقه وسط ساختمان هست که یه حوض سنگی 8 گوش کوچیک رو توی خودش جا داده. زیر و داخل طاقچه های این اتاق ها ه
یکی از خانه های قدیمی در اصفهانه که معماری داخلی بسیار زیبای در نوع خودش داره.
اینجا خوراک دانش آموزان، دانشجویان و معلم هاست . می شه گفت یه گنجینه است از وسایل و امکانات علوم فیزیک؛ شیمی؛ زیست شناسی؛ زمین شناسی؛ فنی حرفه ای و کاردانش و اکوسیستم ها. به جز این که شما رو با پدیده های طبیعی آشنا می کنه می تونین با تحول این علوم در سالیان گذشته هم آشنا بشین. آزمایش هایی از شیمید
در این موزه که هدفش نگهداری و حفاظت از آثار تاریخی، فرهنگی و هنری و همینطور آشنایی با شیوه زندگی گذشتگان بوده، انواع نسخ خطی، نگارگری و ظروف کاربردی و تزئینی متعلق به دوران اسلامی به خصوص صفویه به نمایش گذاشته شده و نمایشگاههای مختلفی هم به مناسبتای مختلف توش برگزار میشه. این موزه از لحاظ قدمت بعد
تاریخ ساخت این بنا، در حدود سال 1325 م/ 725 ه.ق تخمین زده شده، که همزمان با ساخته شدن بنای مسجد کاجه. گنبد این مسجد گرد نیست بلکه تیزه دار و تند طراحی شده و با گنبد های مسجد جامع های زواره و اردستان شباهت هایی داره. متاسفانه کاشیکاری نمای بیرونی مسجد که اون هم به همین سبک بوده یا خراب شده یا مورد دس
از آثار دوران صفوی که در زمان قاجار تو اون تغییرات کوچیکی داده شده می شه به «خانه داوید» اشاره کرد. مشبک های هندسی آجری ورودی به هر رهگذری می گه که این یه خونه معمولی نیست. سالن مرکزی به صورت طاق و چشمه، مقرنس های چند پایه، تزئینات نقاشی، هشتی جالب توجه و اتاق های دو طبقه ازجاذبه های این خونه هستن.
پایه این مناره سلجوقی که یه شاهکار مهندسیه5/5 متر ارتفاع داره و هشت ضلعی منتظمه و مناره از اینجا به بالا دایره ای شکل می شه و قطرش هم به تدریج به سمت بالا کم می شه. روی بدنه مناره سه ردیف کتیبه با کاشی فیروزه ای دیده می شه که کتیبه پایینی یکی از زیباترین و سالم ترین کتیبه های کاشی کاری سلجوقیان به
از بین کاخ های صفویه عمارتی به اسم تالار اشرف باقیمانده . جایی که الان کاخ اشرف هست قبلا اسمش دولت خانه بوده و کاخ هشت بهشت، کاخ پشت مطبخ، رکیب خانه و تالار تیموری هم اونجا هستن. شاه عباس دوم دستور ساخت تالار اشرف رو داد و هنوزم که هنوزه این بنای زرنگار از لحاظ تزئینات و نقاشی و مقرنس و گچبری و طاق
میدان عتیق یا میدان امام علی نام میدانی واقع در مرکز شهر اصفهان است که از احیای سبزه میدان یا میدان کهنه با مسجد جامع ایجاد می گردد که متشکل از چهار فضای اصلی شامل مجموعه میدان اصلی، جلوخان مسجد جامع، مجموعه زیرگذرها و پارکینگ و قطعات بلافصل پیرامون میدان می باشد که فاز اول آن یعنی زیرگذرها به بهره
این بنا قدیمی ترین بنای اسلامی با نمای کاشی کاریه که تا الان توی ایران شناخته شده اس. ساختمون این مناره از نظر فنون به کار رفته توی ساختمان شباهت زیادی با مناره غاز داره. روی مناره سین دو کتیبه به خط کوفی وجود داره که یکی بالای منار با کاشی آبی و یکی دیگه پائین با آجر تراشیده اس. مفاد کتیبه اول آی
آخرای دوران زندیه یه تاجر معتبری به اسم حاج رسولیها یه خونه قشنگی توی خیابان چهار باغ پایین ساخته که هنوزم از دیدنی های اصفهانه. چهار طرف این خونه 4 تا تالار دیدنی با کلی گچبری و طلا کاری و نقاشی هست که واقعا دیدنیه. اندرونی این خونه مثل یه سوییت جدا از بقیه ساختمانه و از اون جالبتر شیشه های رنگی و
کلیسای جرجیس مقدس یا همون گئورگ زمان حکومت شاه عباس در سال 1611 میلادی ساخته شده. برای ساخت این کلیسا کلی سنگ از یک کلیسای قدیمی در ارمنستان به اصفهان آورده شده. آثار هنری این کلیسا در اسفند سال 1380 بر اثر آتش سوزی محل روشن کردن شمع از بین رفت اما به ساختمان کلیسا آسیبی نرسید.
سنگ نگاره های تیمره در 15 کیلومتری گلپایگان با قدمت چند هزار ساله مربوط به ماقبل تاریخ و دوران پارینه سنگی و قبل از کشف فلزات هستن که بزرگترین و کاملترین مجموعه سنگ نگاره های ایران، از لحاظ تنوع موضوعی، زیبایی نقوش، قدمت، تنوع سبک حکاکی، فراوانی و گستردگی تو گلپایگان وجود داره. این سنگ نگاره ها رو د
مسجد جامع زواره به عنوان اولین مسجد چهار ایوانی در ایران یکی از ماندگارترین بناهای تاریخی به جای مانده از دوره سلجوقیان است، این مسجد در اوایل قرن ششم هجری به دست ابونصر احمد بن علی ازواری مشهور به رییس زواره ساخته شده است. مسجد جامع زواره به دلیل هویت تاریخی و فرهنگی بسیاری که دارد همه ساله میزان
در گوشه جنوب شرقی مسجد امام (مسجد شاه) مدرسه ایست که بنای اونو به اواخر دوره شاه عباس اول یا اوائل دوره شاه صفی نسبت می دن، اما با توجه به کتیبه هائی که به دست اومده تزئینات کاشیکاری وکتیبه های مدرسه مربوط به زمان شاه عباس دومه. کتیبه داخل محراب به خط ثلث سفید بر زمینه کاشی لاجوردی رنگ روایت هایی
این بنای بزرگ و تنومند که روزگار دیرین، کاروانیان خسته و فرسوده و از راه مانده را که پیوسته در برابر یورش راهزنان و دزدان بوده درخود جای داده تا ایشان لختی بیاسایند و در آسایش به سربرند. این کاروانسرا در روزگار کهن در سر راه " اسپاهان، چاله سیاه، هسنیجه، دماب ، روستای در، تیکن، گلپایگان " و درسر راه
این مسجد قدیمی در زمان شاه سلیمان صفوی روی خرابه های مسجدی بنا شده که در قرن هشتم احداث شده بود. اصفهانی ها برای مسجد لنبان احترام خاصی قائلن و عقیده دارن امام حسن (ع) توی این مسجد نماز خونده. کتیبه های قشنگی توی این مسجد قرار دارن که روشون اشعاری نوشته شده و مفاد یکی از این کتیبه ها از تعمیرات
تپه آریایی ها، تو روستای رحمت آباد در شمال شرق خوانسار با فاصله حدود 35 کیلومتر از این شهر قرار داره این تپه که مربوط به دوره آریایی هاست، قدمتی 8000 ساله داره و محل زندگی اقوام پیشین در غارهایی تو دل این تپه تاریخی بوده که از زیر تپه، این غارها به هم متصلن و هنوز آثاری از درای سنگی و … تو این تپه
در محله دردشت اصفهان مسجدی هست که طبق سنتهای معماری ایران به صورت ایوانه طراحی شده. ورودیهای مسجد آقا نور به وسیله ی کوچه های اطراف به بازار اردشت و محله ای به همین نام مربوط می شن. بانی مسجد «نور الدین محمد اصفهانی » از افراد خیرخواه بوده که ساختمون مسجد رو در زمان سلطنت شاه عباس اول شروع کرده و
مسجد جامع گز به «زبان گزی» به نام مچد بله ( بزرگ ) معروفه که با تزئیناتی از آل بویه – سلجوقی – ایلخوانی و صفوی و با قدمتی در حدود هزار سال در شهر برخوار قرار داره. بخشی از این مسجد زیبا و قدیمی به دلیل زلزله تخریب شده که البته مرمت شده ولی بخشی از کتیبه هاش از بین رفته ولی متأسفانه علی رقم مرمت های
توی محله دردشت اصفهان، مدرسه ایه که از آثار زمان شاه عباس دوم صفویه و بانی این مدرسه محمد شفیع اصفهانیه. مدرسه شفیعیه 4 تا ایوان داره که داخلشون با قطار بندی های گچی تزئین شده. کتیبه سر در مدرسه شفیعیه به خط ثلث سفید معرق روی زمینه کاشی لاجوردیه که به اسم بانی اون محمد شفیع اصفهانی فرزند جمال الد
مدرسه امامی از مدرسه های خیلی قدیمی و معروف اصفهانه که در مجاورت مقبره بابا قاسم قرار داره. ساختمان دو طبقه این بنا چهار ایوان برای سکونت و درس طلاب علوم دینی داشت. مدرسه امامی تزئینات کاشیکاری خیلی قشنگی داره که با کاشی های معرق و 7 رنگ و کتیبه هایی تزئین شده. محراب مدرسه قشنگترین بخش این بنا رو
علت نامگذاری این مسجد که در زمان شاه عباس دوم ساخته شده، این بود که بانی مسجد شخصی به اسم حاجی میرزا خان بوده که به «تاجر مصری» معروف بوده. مسجد مصری 2 سنگاب نفیس و قشنگ داره که یکیشون بیرون از مسجد و روبروی سر در اون قرار داره و سنگاب دوم داخل مسجد قرار داره که روی کتیبه اش به خط نستعلیق برجسته
در بین اصفهانی ها این مسجد، به "مسجد ظلمات" هم معروفه و علتش اینه که این مسجد توی محله ای قرار داره که اون زمان "تکیه ظلمات" نامیده می شده. مقصود بیک که در زمان شاه عباس اول ناظر کل بوده این مسجد رو به پیروی از بزرگانی مثل الله وردیخآن ساخته. شبستان قشنگ که با کاشیکاری معرق تزئین شدن، محراب فوق ا
مسجد ازیران یه گنبد تکی قشنگ داره و یه محراب سه متری که بالاش یه نوار چهل سانتیمتری گچ بری هست و توش خطوط چشم نوازی کار کردن. برای رفتن به بالای گنبد باید 16 تا پله 40 سانتیمتری رو برید بالا. این همون مسیریه که قرن ها قبل موذن ها طی می کردن .