گراند هتل قزوین دومین مهمانخانه شهر و همچنین از اولین نمونه های هتل به شیوه مدرن و اروپایی بوده که در سالهای پایانی دوره قاجاری ساخته شد. این بنا در حوالی سالهای 1299 تا 1300 توسط ارباب برزوی شاپور پارسی که بعدها به مهر شاهی تغییر نام داد، بنا شد. محل بنا در شرق خیابان پیغمبریه و در قسمت غربی ارگ صف

این قلعه زیبا در شمال شرقی آبادی میلک از قلعه های ناشناخته یاران حسن صباح به شمار می رود. روزگاری حسن نامی، پسر صباح در اینجا می زیسته است. قلعه، مامنی بوده که خداوندگار الموت با سپاهش در اینجا راه بر سپاه دشمن می بسته اند. روستای میلک تا غار 400 متر راه روستایی فاصله دارد. این بنا با استفاده از خشت

مسجد حیدریه قزوین (جامع صغیر) بنایی قدیمی در شهر قزوینه. با وجود بازسازی بدستور امیر خمار تاش (وزیر سلطان ملکشاه سلجوقی) پس از زمین لرزه سال 498 هجری شمسی، اساس و بنیان این بنا به دوران قبل از اسلام برمی گرده، زمانی که این مکان یک آتشکده زردتشتی بود. امروزه این بنا در داخل و قسمتی از یک مدرسه پسرانه

این بنای زیبا در سراسر ضلع غربی حیاط بسیار وسیعی که به نام قلعه بیگی مشهور بود قرار داشت. یعنی از سمت شمال به چهلستون و اداره پست و تلگراف و در جنوب تا انتهای دیوار سالن فعلی تربیت بدنی ادامه داشت. در آغاز این ساختمان در زمان شاه تهماسب بنا گشته و یکی از قصور تابستانی شاهان صفویه بوده و برای پذیرایی

حمام میرزا کریم مربوط به دوره قاجار است و در قزوین واقع شده و این اثر در تاریخ 1377/01/16 با شمارهٔ ثبت 1996 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این برج تاریخی در ضلع غربی روستای عربشاه از توابع بیجار واقع شده. فرم، مصالح و نوع گنبد که سابقاً بر روی برج استوار بود, نشانگر آثار قرن پنجم و ششم هجری قمری است. در حال حاضر دیوارهای آجری برج باقی مانده و بخش بزرگی از ساختمان آن قبلاً تخریب شده است. بنا به گفتهٔ اهالی، این برج به نام باباشاه معروف

عمارت سردار مفخم قزوین که در گذشته به عنوان مدرسه امیرکبیر و امروزه به عنوان خانه فرهنگ امیر کبیر استفاده می شه، توسط شاهزاده اکبر میرزا ملقب به سردار مفخم یا بشارت السلطنه بنا شده. او وکیل (نماینده) قزوین در دوره های چهارم و پنجم مجلس مشروطه بود. عمارت سردار مفخم تحت تاثیر معماری پایتخت ساخته شده و

محله آخوند یکی از محلات قدیمی شهر قزوینه که در بافت تاریخی آن قرار گرفته. شکل گیری محله آخوند به دوره صفویه، و شروع گسترش منطقه قزوین به عنوان یک شهر، و پایتخت صفویان قبل از اصفهان برمی گرده و بیش تر توسعه و ساخت اماکن تاریخی آن در دوره قاجار انجام شده. از جمله اماکن برجسته و آثار تاریخی این محله می

پل اروان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان بوئین زهرا، بخش آوج، روستای اروان واقع شده و این اثر در تاریخ 11 مرداد 1384 با شمارهٔ ثبت 12579 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. از تاریخ دقیق ساخت پل اطلاع دقیقی در دست نیست اما متعلق به زمان توسعه راهها و از جمله پلهای رضا خانی می باشد.

بر فراز کوه بیدلان که بر الموت رود و طالقان رود مشرف است، بقایای قلعه ه­ایی مشاهده می­شود که از دژهای اسماعیلی است و برای حفاظت دره الموت مورد استفاده قرار می­گرفته است. بقایای قلعه شیرکوه عبارت است از: هشت آب انبار، یک برج و بخشی از دیوار قلعه. همه این بناها در دل سنگ­های کوه کنده شده ­اند. برای رس

این مسجد در محله دیمج در خیابان تبریز واقع گردیده و بخشی از مدرسه سردار است که در سال 1231 هجری به وسیله دو برادر به نام های حسین خان و حسن خان - از سرداران قاجار- ساخته شده است . مسجد در جنوب مدرسه و متصل به مهتابی آن ساخته شده است . طول مسجد - از شرق به غرب – 36 ذرع و عرض آن، دوازده ذرع است و سقف

این مسجد در جانب غربی خیابان پیغمبریه و نزدیک مزار پیغمبریه واقع گردیده، فاقد کتیبه تاریخی و معروف است که آن را شاه تهماسب صفوی به عنوان مسجد حرمسرای شاهی بنا کرده است . این مسجد دو در دارد . یکی، از جانب خیابان پیغمبریه و دیگری در کوچه جنوبی مسجد که از آنجا به حیاط مدرسه و مسجد می توان راه یافت . د