امامزاده علی اکبر امامزاده ای ست مدفون در چیذَر. این امامزاده فاقد شجره ‏نامه مشخص و قابل اعتماده، اما شجره ایشان رو منتسب به امام زین ‏العابدین(ع) می‏دونن. بعضی از افراد قدمت امامزاده رو مربوط به 900 سال قبل می دونن و بعضی دیگر آن را مقارن با ورود حضرت عبدالعظیم به شهرری می‏شمارن. هرچند که مکان اما

در غرب تهران، در دل محله ای به نام باغ فیض که همین چند سال پیش یکی از روستاها و توابع خوش آب و هوای تهران به حساب می آمد، زیارتگاهی چشم نواز و روح افزا وجود داره که منسوب به امامزادگان سید جعفر و سیده حمیده خاتون علیه السلام است. این امامزاده یکی از معدود یادگاری های بافت قدیمی ده باغ فیض است. بنای

امام زاده قاسم در شمال تجریش و در دامنه رشته کوه البرز، ارتفاع 1700 متری و در شمال منطقه شمیران و در روستای قدیمی «دژ علیا» واقع شده . این امامزاده که مثل بسیاری دیگر از سادات و علویان تحت تعقیب مأموران بنی امیه و بنی عباس قرار داشته، به سمت کوه های البرز که مأمن مناسبی بوده، عزیمت می کنه و پس از

بقعه متبرکه شیخ عبدالله طرشتی در روستای قدیمی طرشت که امروزه یکی از مناطق شهری است، واقع شده است . بنای قدیمی بقعه با پلان مربع شکل و آجرهای بزرگ به صورتی ساده ساخته شده . قدیمی ترین تاریخ موجود مربوط به سنگ قبرهایی با تاریخ 954و 971 ق است که حکایت از بنای بقعه در آغاز دوران صفویه دارد. درباره شخص

قدمت این بنای زیارتی به دوره ایلخانیان می رسه. مطالعات نشان می دهد بنای با شکوه اولیه که متعلق به قرن هشتم هجری قمری بوده در گذر زمان از بین رفته و ساختمان امروزی به زیبایی آن نیست. با وجود این آثار باقی مانده از بنای اصلی رو می توان در محراب نفیس این زیارتگاه مشاهده کرد.

بنای این امامزاده به دوران صفویه تعلق دارد و ایوان آن در دوره قاجار اضافه شده است. اهالی شهریار در مراسم گوناگون به این امامزاده می روند. بنا یک چهار ضلعی است که ورودی آن در ایوان شرقی قرار دارد که بنا را در خود جای داده است. جالب توجه آنکه گنبد این امامزاده به صورت پله ای و ایوان به صورت طاقی ساخت

برخی گفته اند که در زمان مامون الرشید خلیفه عباسی، مرد محترمی به نام سیدمحمد والی که به قول اهالی از اعقاب حضرت امام چهارم(ع) است به اینجا پناهنده شده و مدتی دور از اغیار در این ده زیبا زندگی می کرده است. هنگام ورود این شخص به این ده، همسر و چهار پسرش نیز به دنبالش بوده اند. به نقلی، این شخص جد ساد

این روزها از کن بزرگ جز یک روستای دور چیزی نمانده است. زمانی تهران دور از این عظمت امروزی به دو بخش «شمیرانات» و «کن» تقسیم می شد. این روستا این روزها برای بخش عظیمی از تهرانی های آن زمان، دروازه ورود به تمدن و آبادی به شمار می رفت. مظهر این آبادی، از سمت غرب -یعنی روستاهای سولقان، کیگا و کشار و...

حتما اسم امامزاده عبدالله افتح رو شنیدین. این، نام دیگر امامزاده عبدالله فرزند امام جعفر صادق(ع) است که در چند کیلومتری ابتدای جاده تهران، فیروزکوه به خاک سپرده شده است. بنای بقعه این بزرگوار به دوره ایلخانیان تعلق داره و مسافرانی که به فیروزکوه می روند علاوه بر زیارت، لختی هم در حیاط زیبای آن استر

محدوده مرکزی تهران مرقد امامزاده های زیادی رو در خود جای داده است. بقعه هشت ضلعی این فرزند امام باقر(ع) وجه مشخصه آن است و بقعه سبز رنگ آن هم بالاتر از میدان محمدیه به چشم می خوره. در دوره رضاخان قسمتی از صحن و حیاط امامزاده به منظور خیابان کشی از بین رفته اما این مکان زیارتی هنوز هم پذیرای زائران