مجموعه فرح آباد، مجموعه ای از بناهای تاریخی مربوط به بقایای شهر قدیمی فرح آباد بوده که در کنار راه ساری فرح آباد و داخل فرح آباد قرار دارد. این ابنیه در زمان شاه عباس بزرگ بنا شده و در آن زمان بندری پر رونق محسوب میشده است. در دوران صفوی به دلیل رونق فراوان، به آنجا دارالسرور و دارالسلطنه گفته میشد.
میدان ساعت نام میدانی در مرکز شهر ساری هست. برج ساعت ساری هم به عنوان معروف ترین نماد شمال ایران برای اولین بار در سال 1309 با ویژگی های معماری ایرانی و اروپایی ساخته شد. سپس، این برج در سال 1344 با تصمیم شهرداری تخریب گشته و میدانی فواره ای جایگزین آن شد. در سال 1355، سازمان فرهنگ و هنر استان و شهر
برج رسکت مربوط به سده 5 هجری بوده و در شهر ساری، بخش دودانگه، روستای رسکت واقع شد. این اثر در تاریخ 9 مرداد 1312 با شماره ثبت 193 بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در سال 231 خورشیدی، شهاب سنگی در این منطقه سقوط کرد که به نام «شهاب سنگ اسپهبد شروین» خوانده شد. برج هم در حدود سال 402 هج
برج سلطان زین العابدین در مجاورت امامزاده یحیی جای گرفته است. زین العابدین بن کمال الدین مرعشی آملی از شاهان مرعشیان تبرستان بوده که پس از به قتل رسیدن عبدالله به پادشاهی رسید و پس از مدتی جنگ با عبدالکریم بن عبداالله در نهایت در سال 897 و با خوردن غذای سمی کشته شد. سلطان زین العابدین دارای دو همسر
آب انبار نو در خیابان قارن جای گرفته و آن را خورشید خانم (از خاندان کنی ها) در زمان قاجار ساخت. تمام اجزای آن مثل مدخل، پلکان، پاشیر و قسمت انبار آب هنوز وجود داشته ولی مدخلش با آجر و سیمان مسدود شده است. مدخل بنا در کوچه جای داشته و بالای سردرش هم نشانه هایی از تزئینات کاشی کاری دیده می شوند. سایر
شاطر گنبد اثری متعلق به قرن نهم بوده و در یک کیلومتری جنوب ساری جای گرفته است. این بنا برای مدت طولانی در محاق قرار داشت و به دلیل عدم توجه، دچار آسیبهای فراوانی گشت. شاطر گنبد در 27 مرداد 1364 با شماره ثبت 1670 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. بنای شاطر گنبد چهار ضلعی بوده و از آجر و گچ ساخته ش
حمام وزیری یکی از بناهای دوره قاجار در ساری بوده و به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد. گرمخانه حمام وزیری همانند سربینه هشت ضلعی ساخته شده و در انتهای ضلع جنوبی آن هم خزینه های آب گرم و سرد دیده می شوند. در قسمت جنوبی حمام، اتاقی مستطیل شکل که کفش از قسمتهای دیگر پایین تر بوده، به عنوان تون یا گر