آسیاب آبی اشکذر از بزرگترین آسیاب های ایران بوده و مربوط به دوره قاجار هست. آسیاب آبی اشکذر که در عمق 7 متری زمین قرار دارد، متعلق به قرن هشتم هجری بوده و نمونه دیگری از شاهکارهای هنر معماری سنتی و مهندسی ایرانی به شمار می رود. این آسیاب زمانی محل آسیاب کردن گندم و تامین آرد منطقه اشکذر بود و ساعتی

نقشه آسبادهای منطقه نهبندان برگرفته از آسبادهای سیستانه و تقریباً مشابه یکدیگر هستند. آسبادهای خوانشرف در دو طبقه ساخته شدن. فضای بالایی آن مکانی ست که بزرگترین قطعات آسیا در آن کار گذاشته شده. این فضا از سه طرف محصور و جهت باز آن در معرض وزش باده. محور آسباد به شکل یک تیر ثابت به طول 5/4 تا 5 متره

آسیاب آبی ریگاره در محمدیه شهر نایین، به عنوان یکی از شاهکارهای معماری و هنری شهرستان نایین محسوب می شه. این آسیاب با تکنیک و روش کند و با وسعت بسیار زیاد به طول حداقل 150 متر و عمق 30 متر در دل خاک حفر شده. سنگ های بزرگ این آسیاب به وسیله آب قنات بسیار قدیمی کیخسرو که در عمق 18 متری در زیر زمین به

در دل همین تهران بزرگ، سی سال پیش، آسیابی بود که با نیروی آب، گندم آرد می کرد و تنورهای چندین نانوای دور و نزدیک شهر رو تامین می کرد. آسیابی که چون به آب وابسته بود، اطرافش مثل بهشت سر سبز بود، اما این آسیاب آبی امروزه مخروبه ایه که حتی برای آسایش ساکنان محله هم دردسرساز شده. آسیاب والی مربوط به دور

آسیاب آبی اردکان بنایی است همانند پاکنه یا پایاب که تا عمق زمین و تا محل عبور آب قنات اردکان راه دارد . استفاده کنندگان از آسیاب پس از طی حدود 30 پله به محلی میرسند که دو سنگ آسیاب قرار دارد . این محل در عمق 8 متری زمین است . در این محل نیروی آب توربینی چوبی را به چرخش در می آورد و نیروی حاصله به سن