لباس محلی مردم خراسان رضوی

در اکثر روستاهای ایران، خراسان و مشهد به دلیل نقش پر رنگ دامداری و کشاورزی در زندگی روزمره از نقوشی که به نوعی اشاره به این عوامل داره، استفاده می کنن. به طور کلی عواملی مثل جنسیت، شرایط جغرافیایی، سن، موقعیت اجتماعی، شرایط تاریخی و اعتقادات و آداب و رسوم، در فرم پوشاک تأثیر گذار بوده. پوشاک خراسانیان رو به دلیل وجود طوایف مختلف، خیلی متنوع و اغلب متفاوت باید در نظر گرفت و به صورت کلی میشه اون رو به چهار بخش عمده تقسیم کرد که شامل پوشاک کردهای ساکن خراسان، پوشاک نواحی مرزی، مثل تربت جام، تایباد، باخرز و خواف، پوشاک مهاجرین ساکن دراستان، مانند ترکمنها، بلوچها و عربها و پوشاک ساکنین مناطق کویری و جنوبی استان، مثل شهرهای نیشباور، تربت حیدریه، سبزوار، کاشمر، گناباد و قاین میشه. به همین دلیل از گذشته میشه پوششهای مختلف رو در قالب گروههای انسانی مختلف که اغلب زائرین بارگاه رضوی هستند، مشاهده کرد. از جمله پوشش های خراسان شامل دستار سیاه و بدون دنباله برای سادات مسن یا روحانی، دستار سیاه دم دار برای نیمه مسن ها، دستار زرد رنگ برای افراد حج رفته، دستار شیر و شکری یا قهوه ای برای کربلا رفته ها که به اون شال کبریایی می گفتن، میشه. بقیه مردم هم دستار سپید و کرکی به سر می بستند.