این هفته گالری آران میزبان نمایشگاه محمود محرومی است، او درباره آثارش در یادداشت کوتاهی با عنوان "خارش تن یا آنچه مجسمه از من می خواهد" آورده است: "17سال از زمانی که در یک کارخانه ساخت تیر برق های بتنی عهده دار باز و بستن قالب های فلزی بودم، می گذرد. کار اصلی من این بود که قبل از بتن ریزی، قالب ها را خوب ببندم. کافی بود پیچ ها باز یا شل باشند تا قالب نشست کند یا فشار زیاد ملات بتن، قالب را پس بزند. دراین سال ها، مسائلی از قبیل مهار و انضباط سازی مواد، سیالیت سفت شونده، اندرونی ها، اضمحلال و آشفتگی، ترتیب و آتل بندی، اندیشه های تمامیت خواهی در کاربست مواد و مصالح، برایم مسیر مشخصی ساخته است. هروقت خواستم دربروم یا بازی های دیگری بکنم جور دیگری گیر افتادم. انگار که برایم" گیر "خوشایندست. 17 سال است که تنم را با این" گیر "بزرگ که حالا برایم تبدیل به قالب بزرگی شده، می خارانم." این نمایشگاه تا 25 آبان در گالری آران بر پاست و اگه دوستدار مجسمه و کارهای این هنرمند هستین سری به نمایشگاه بزنین .