غار فارسان (سفید، فارس، پارسان)

در 88 کیلومتری شمال غرب قاین و 5 کیلومتری شمال روستای ثغوری بر دامنه جنوبی یک کوه بزرگ با سه دهنه دیده می شه. به این غار، غار سفید .فارس و پارسان هم گفته می شه که این نام ها برگرفته از شهر فارس که از جمله شهرهای دوه ساسانی و صدر اسلامه می باشد. یکی از این غارها که بزرگ ترین آنها بوده در گذشته های دور فرو ریخته و از آن تنها یک هلال پل مانند باقی مونده. در سمت چپ این دهانه پل مانند غار دیگری وجود داره که دارای فضای وسیع و دهلیزهای فرعی متعدده. تالار اولیه آن بسیار رفیع و در حدود 8متر ارتفاع داره و سقف آن به شکل خر پشته ایه. در ابتدای این تالار حوض نسبتا بزرگی وجود داره که در حال حاضر تنها گوشه ای از آن نمایانه و بقیه قسمت های آن در زیر توده های خاک و سنگ پنهان شده. در عمق 20 متری غار دهانه کوچکتری وجود داره که دهلیزی رو به فضای تالار گونه ابتدای غار مربوط می کنه. پس از طی این دهلیز به یک فضای وسیع می رسیم در داخل این فضا و دهلیز آثار و بقایای استقراری از دوره های پیش از تاریخ تا دوره سلجوقی پراکنده ست . این غار بی شک یکی از سکونت گاه های مهم اسماعیلیان بوده است که به ثبت ملی هم رسیده.