سفری 1.5 روزه کاملا اختصاصی و متفاوت اصفهان نصف جهان

30% تخفیف تور 1.5 روزه اصفهان با آژانس مسافرتی اکسیر گشت با پرداخت 83،300 تومان به جای 119.000 تومان

پل خواجو پل خواجو، در شهر اصفهان و بر روی رودخانه زاینده رود در شرق سی وسه پل قرار دارد.این پل را همچنین پل شاه، پل بابا رکن الدین هم نامیده اند و از بناهای شاه عباس دوم صفوی است که در سال 1060 هجری قمری بنا شده است. در میانه پل خواجو، ساختمانی مخصوصی که به بیگربیکی شهرت دارد بنا شده است که برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ایجاد شده بود و هم اکنون نیز وجود دارد و طاق های آن دارای تزئینات نقاشی بسیار زیبایی است و در واقع پل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پلهای زاینده رود مشهورتر است . درازای پل 533 متر و پهنای آن 53 متر است. این پل را به نامهای دیگری نیز خوانده اند ولی به سبب قرار گرفتن در محله خواجو به پل خواجو معروف استپل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشی کاری آن از دیگر پلهای زاینده رود مشهورتر است. این پل که در دوران صفوی یکی از زیباترین پلهای جهان به شمار می رفت، بیشتر به منزله سد و بند بوده است. در میان هریک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی است. این ساختمان که )شاه نشین( نامیده می شود در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخوانده می شدند. باقی مانده یک نیمکت سنگی تمام چیزی است که از صندلی پادشاه باقی مانده است. در گوشه های ضلع شرقی پل خواجو دو شیرسنگی وجود داردکه ظاهراً نماد سپاهیان بختیاری محافظ اصفهان و زاینده رودهستند. این پل دارای 30 دهانه است که از مکعب های به دقت تراش خورده ساخته شده و در بخش میانی، با سدهای چوبی برای گرفتن جلو رودخانه مسدود گردیده است. خواجو یکی از پل هایی است که در تنظیم جریان آب در رودخانه به دلیل وجود دروازه بند یا دریچه در زیر قوس هایش نقش داشته است. هنگامی که دریچه های سد بسته می شده است، سطح آب در پشت پل بالا آمده سبب تسهیل آبیاری باغ های بسیاری در طول بالادست این پل می شده است نحوه مرمت این پل مورد انتقاد قرار گرفته است چون دست اندرکاران جمهوری اسلامی در سال 1388 با زیرپا گذاشتن اصل حفظ اصالت و سندیت طرح و ماده تشکیل دهنده اثر و تعویض سنگ های قدیمی پله ها با سنگ های جدید به اصلیت این بنای اصیل ایرانی آسیب زدند. سی و سه پل سی وسه پل یا پل الله وردی خان پلی است با 33 دهانه، 295 متر طول و 14 متر عرض است، که توسط الله وردی خان اوندیلادزه بر روی زاینده روددر شهر اصفهان و همزمان با حکومت شاه عباس صفوی ساخته شده و محل برگزاری مراسم جشن آب پاشان و همچنین مراسم  خاج شویان ارامنه اصفهان در دور ه صفویه بوده است. اندیش ه بنای سی و سه پل در سال 1005 هجری قمری و در دوازدهمین سال سلطنت شاه عباس یکم به وجود آمد و در سال 5455 هجری قمری، الله وردی خان اوندیلادزه گرجی، سردار مشهور او مأمور اتمام ساختمان پل گردید . پرسی سایکس، سی وسه پل را یکی از پل های درجه اول جهان خواند، شاردن آن را شاهکار معماری و شگفت آفرین و دن گارسیا آن را از بهترین آثار معماری ایران خواند و به قول لرد کرزن « انسان هیچ انتظار ندارد برای دیدن آنچه که روی هم رفته می توان آن را باشکوه ترین پل دنیا نامید، ناچار از مسافرت به ایران باشد ». این پل « : دن گارسیا در این باره می نویسد نیز از بناهای الله وردی خان اوندیلادزه گرجی است و با اینکه دشمنان و حاسدانش می گویند این بنا با پول ساخته شده است، نمی توانند انکار کنند که بانی شخص اوست. اما باور عموم مردم که حقیقت نیز همان است، این است که الله وردی خان پل را به خرج خود ساخته است یکی از شعرای دور ه صفویه به نام شیخ علی نقی کمره ای تاریخ بنای پل را در شعری به گون ه ماده تاریخ، سال 1005 هجری به حساب آورده است و این سال، درست هم زمان با روزهایی است که خیابان بی همتای چهارباغ هم ساخته شده است. سی وسه پل، چهارباغ عباسی را به چهارباغ بالامتصل می کند . این اثر در تاریخ 51 دی 5354 با شمار ه ثبت 554 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است