مسجد کبود یا مسجد جهانشاه از مسجدهای تاریخی تبریز بوده که مربوط به دوران حکمرانی قراقویونلوها در قرن نهم هجری است. نام اصلی این بنا به آنچه در وقف نامه و شناسنامه آن آمده، عمارت مظفریه است. این مسجد طبق کتیبه سردر آن در سال 845 خورشیدی و در زمان سلطان جهانشاه و به دستور دختر او، صالحه خانم بنا شد. د
قدمت این مسجد به دوران صفوی برمیگردد این مسجد قبل از حمله روس ها به ایران 45 متر مناره داشت که در سال 1320 در اثر بمبارن روس ها آسیب دید و در سال 1330 فروریخت درحیاط این مسجد در خت داغداغان 300 ساله وجود داشت که توسط امنای مسجد قطع شد این مسجد در سال 1393 بازسازی شد و این مسجد قبلا به نام مسجد شاه
در خیابان ناصر خسرو یک بنای تاریخی جلب توجه می کنه که قدمتش به قاجاریه می رسه. این بنا چهار ایوان داره و در نقشه آن دو شبستان ساخته شده که از یکی برای مسجد و از دیگری به عنوان مدرسه استفاده میشه. مسجد دارای ستونهای سنگی بلند و استواری است. مدرسه و مسجد صحن زیبایی داره و سر در آن به دو مناره کوتاه مز
این مسجد به فاصله کمی ازمسجد جامع بناب قرار گرفته و پس ازمساجد مهرآباد و میدان، یکی ازبناهای زیبا و مستحکم بناب به شمارمیرود که ازنقطه نظر ساختمان و همچنین ایوانی که درجلوی شبستان آن ساخته شده، یکی از آثار جالب دوران صفوی است. ایوان تا آنجا که ممکن بوده، پرشکوه و جالب بنا شده و چهار ستون چوبی آن دار
بقیع یا بهشت بقیع، آرامگاهی در جوار حرم نورانی و مطهر پیامبر اکرم(ص) در مدینه منوره عربستان است.