ابوبشر عمرو بن عثمان معروف به سیبویه شیرازی از دانشمندان ایرانی صرف و نحو زبان عربی است که آرامگاهش در شهر شیراز است. معنی نام او «منسوب به سیب» است. بسیاری از نام های ایرانی پیش از اسلام و اوایل دوره اسلامی به پسوند نسبی -ویه ختم می شد همچون «دادویه»، «زادویه» و غیره. سیبویه، نامش عمروبن عثمان بن ق
یکی از عرفا و حکمای معروف شیراز به اسم «شاه داعی الی الله» اینجا یعنی در جنوب شرقی گورستان دارالسلام مدفونه. این شاعر و عارف 35 جلد کتاب نوشته. کریمخان زند اولین کسی بود که برای این عارف آرامگاه ساخت و این سنگ قبر خوش طرح سماقی رو اینجا نصب کرد. خط ثلث برجسته این بنا نشون می ده که از دو سنگ قبر بز
«شیخ کبیر» یکی دیگه از عرفای بزرگ شیراز در زمان اتابکان فارس در این مکان دفن شده. بنای بقعه شیخ که کرامات زیادی داشته در واقع یه اتاق فرش شده با کاشی است و درست پشت بازار وکیله. آخرین تعمیرات توسط اداره باستان شناسی در سال 1337 شمسی انجام شد.
در شرق شیراز و در محله بالا می تونین به دیدن آرامگاه شیخ روزبهان برین. این بزرگوار در عرفان و تصوف زبانزد بوده و به همین دلیل انجمن آثار ملی در سال 1346 شمسی این بنای سه تاق زیبا رو روی قبر او و فرزندانش ساخت. در این مقبره کاشیکاریهای معرق و کتیبه های زیبایی وجود داره .
بزرگترین پادشاه آل مظفر اینجا در غرب تکیه هفت تن مدفون شده. البته این تنها قبریه که معلومه و بقیه شاه های حاکم در شیراز اصلا قبر مشخصی ندارن. کریم خان زند این بنارو برای «ابوالفوارس شاه شجاع مظفری» آراست و روی قبر سنگ بزرگی گذاشت. درون گنبد می شه 4 کتیبه از اشعار «شاه شجاع» و «حافظ» رو دید .
آرامگاه «ابودجانه» که یکی از یاران باوفای پیامبر (ص) بود، در قبرستانی نزدیکه ریجابه . قبرستانی از صدراسلام با تعداد آرامگاههایی به سبک چهار طاقی های دوره ساسانی که از آثار مهم تاریخی، مذهبی کرمانشاهه . در جنوب این آرامگاه بنای دیگر شبیه به آن، اما در ابعاد کوچک تر ساخته شده و داخل آن چند سنگ قبر به
خیابان کمالی، خیابان مخصوص در محدوده مرکزی تهران، بن بست شهید سیدمحمد ابراهیمی، درست در کنار یکی از ورودی های بیمارستان لقمان، در آبی رنگی قرار داره که در ظاهر فقط شبیه خانه ای فرسوده ست، اما پشت این در، پنج نفر از جمله دو مبارز دوره مشروطه از جمله ملک المتکلمین دفن شدن. این محدوده، آرامگاه «صورا
این مقبره در دوره قاجار در روستای چهارده طبس ساخته شده و بنایی چهار گوش داره. بنا سه ورودی داره و معروفه که اینجا مزار مالک بن ذئب و مالک بن عمرو از سرداران احنف بن قیس هست که در تعقیب یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی در صحرای شتران بین یزد و طبس راه رو گم کردن و مردن.
این محل قبلا یه خانقاه بزرگی به نام «نور بخشیده» بوده که عرفا و بخصوص «محمدبن یحیی بن علی لاهیجی» در اونجا به ریاضت و عبادت می پرداخته اما کل مجموعه در گذر زمان کم کم خراب شده و تنها قبرهای شیخ لاهیجی و پسرش اینجا هست که اون هم وسط سالنی با درهای آهنی قرار گرفته.
آرامگاه ستی فاطمه در واقع زنانه ترین آرامگاه ایران است، زیرا با ظرافت و زیبایی خاصی تزیین شده است.
آرامگاه عارف قزوینی شاعر و ترانه سرای معروف معاصر در محوطه آرامگاه شیخ الرئیس ابوعلی سینا قرار دارد. این شاعر قزوینی در سال 1261 خورشیدی در قزوین متولد شد، اما در سالهای آخر عمر خود به همدان رفت و برای همیشه در آنجا ماند .عارف که باقی مانده عمر خود را در خانه ای اجاره ای در یک قلعه کوچک در دره مراد
این بنا که نزدیک به 800 سال قدمت داره یکی از بزرگترین مراکز زیارتی شرق ایرانه.زیارت گاه احمدبن الحسن شیخ احمد جام شامل 10 بنای تاریخیه(مرقد شیخ ، گنبدخانه، مسجد عتیق ، خانقاه، سراچه و مدرسه فریوند، مسجد کرمانی، گنبد سفید، خانقاه های تیمور، مدرسه امیر جلال الدین فیروز شاه، مسجد نو و مدرسه امیرشاه م
داخل حرم رضوی و بعد از رواق وسیع امام خمینی، مزاری سنگی با پوششی شیشه ای جلب توجه می کند که تمامی زائران ضریح چه قبل و چه بعد از زیارت، فاتحه ای را نثار او نیز می کنند. این مزار مربوط به عالم و دانشمند ایرانی، بهاالدین محمد بن حسین عاملی معروف به شیخ بهایی است. بنای این رواق که قبل از مرگش محل تدریس
در قسمت شمال شرقی صحن انقلاب حرم رضوی مکانی دیده میشه که به حر عاملی مشهوره . این شیخ از نوادگان حر بن یزید ریاحی از یاران امام حسین است که پس از تولد در لبنان به مشهد آمد و طی 26 سال حضور در این شهر مدرس و مولف کتبهای فقهی بوده. او در سال 1104 هجری قمری فوت کرد و جسد او را در یکی از سرداب های شما
در شمال صحن انقلاب و شرق بهشت رضوان آرامگاه ابوعلی حسن بن فضل طبرسی ملقب به «امین الاسلام» دانشمند و فقیه شیعه ایرانی است . این فرد از علمای دینی و صاحب تفسیر مجمع البیانه، شیخ در سال 523 هجری قمری از مشهد به سبزوار رفت و در همانجا فوت کرد سپس جسدش را به مشهد آوردند و به خاک سپردند . در سال 1370
این آرامگاه در روستای سرسبز خسرویه در بخش مرکزی فاروج در26 کیلومتری شهرستان فاروج واقع شده است. آرامگاه بابا و بی بی مربوط به دوره تیموری میباشد و در داخل روستا واقع شده است و دارای یک سالن بزرگ و مرتفع و گنبد شیروانی پوش مخروطی و یک اتاق کوچک میباشد و صندوق چوبی آرامگاه مستطیل است و ارتفاع آن یک و
بنای تاریخی آرامگاه سلطان ابراهیم رضا (ع)، در روستای آبگرم قرار داره. ازمهمترین اجزاء معماری بنا طاق نماهایی در چهار طرف نما و گنبد خانه این بناست. درب های چوبی بنا، آثار ارزشمندی از هنر منبت رو در خود دارند. این آرامگاه چهارضلعیه. فضای داخلی که بقعه در آن قرار گرفته هم بصورت مربعه. این محوطه دیوار
قدمت این بنا که تا کنون چندین بار بازسازی شده به دوران سلجوقی می رسه که در قرن 6 قمری یه برج 8ضلعی آجری بر روی قبر "باباطاهر" ساخته شد، و "رضا خان پهلوی" بنای آجری دیگری روی آن ساخت . بنای جدید رو هم " مهندس فروغی" در سال 1344خورشیدی ساخته . آرامگاه بابا طاهر در زمان خود از جمله شاهکارهای معماری بو
مُحتَشَم کاشانی (905 ه.ق در کاشان - 996 ه.ق در کاشان) شاعر پارسی گوی سدهٔ دهم هجری و هم دوره با پادشاهی شاه طهماسب یکم صفوی بود. شغل اصلی محتشم بزازی و شَعربافی بود و تمام عمر خود را در کاشان زیست و در همانجا درگذشت و آرامگاه وی در این شهر - واقع در محله محتشم - زیارتگاه عموم است.
این بنا که در میان ایرانگردان و جهانگردان قرار گرفته، به نام پیر زهرنوش یا بقعه پیر، شناخته می شه. شامل بقعه و چند واحد الحاقی در شمال غربیشه. بنای اصلی آرامگاه ، از دو طبقه تشکیل شده که طبقه زیرین ، محل آرامگاه و تالار بالایی ، محل خانقاه و جایگاه ذکر و بحث دراویش بوده . دیوار خارجی بنا که از آجر و
سهراب سپهری شاعر، نویسنده و نقاش اهل ایران بود. سهراب از مهمترین شاعران معاصر ایران است و شعرهای آن به زبان هایی چون انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و ایتالیایی ترجمه شده اند. سهراب سپهری، در 15 مهر 1307 دیده به جهان گشود. سهراب سپهری در سال 1355 تمام هشت دفتر و منظومه خود را در "هشت کتاب" گردآورد. هشت
آرامگاه خیام نیشابوری تلفیقی از نجوم، هندسه، شعر و نماد شخصیت چندوجهی حکیم ابوالفتح عمرابن خیام نیشابوری که برای یادبود و بزرگداشت آن بزرگوار بر روی مدفن وی ساخته شده است. عمر خیام نیشابوری منجم، ریاضیدان، دانشمند و متفکر بزرگ، در اوایل قرن پنجم هجری تولد یافت و در زمان سلطان سنجر، پسر ملکشاه را که
محمد غفاری معروف به کمال المُلک نقاش ایرانی (1224 کاشان- 1319 نیشابور) یکی از مشهورترین و پر نفوذترین شخصیت های تاریخ هنر معاصر ایران به شمار می آید.کمال الملک با کوشش های خود در مقام نقاش و معلم، پاسخی متناسب با شرایط اجتماعی و فرهنگی زمانه اش به تحول جامعه داد. بازتاب این کوشش ها، خصوصیات اخلاقی،
دﮐﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻌﯿﻦ ﺻﺎﺣﺐ اﺛﺮ ﻣﻌﺮوف ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﻌﯿﻦ که از ﻣﻔﺎﺧﺮ و ﺑﺰرﮔﺎن ﻓﺮﻫﻨﮓ و ادب اﯾﺮان ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ ره، در شهر رشت زاده شده و آرامگاه وی درآستانه اشرفیه در 35 کیلو متری رشت واقع شده. دکتر معین که اولین کسی بود در اﯾﺮان که در رﺷﺘﻪ ادﺑﯿﺎت ﻓﺎرﺳﯽ درﺟﻪ دﮐﺘﺮی ﮔﺮﻓﺖ، ﺑﻨﺎی ﯾﺎدﺑﻮدی ﺑﺮ ﻣﺰارش ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﭼﻨﺪ ﺿﻠﻌﯽ و ﺑﺎ
بقعه یعقوب لیث صفاری اولین شهریار ایرانی، در شرق دزفول واقع شده. یعقوب لیث صفاری زبان پارسی رو نخستین بار بعد از ورود اسلام به ایران دوباره به عنوان زبان رسمی ایران اعلام کرد. او تلاش های زیادی برای خروج بخش هایی از ایران از دست خلیفه عباسی کرد و سرانجام در سال 165 هجری قمری در شهر جندی شاپور دزفول
آرامگاه عطار نیشابوری بنایی است تاریخی که در دوره تیموری توسط امیر علیشیر نوایی بر روی قبر عطار نیشابوری محمد عطار نیشابوری ساخته شد و در دوره های پهلوی دوم مرمت کامل و دهه 70 نیز مرمت مختصر شد. فریدالدین عطار نیشابوری شاعر و عارف نامی ایران در حدود سال 540 هجری متولد و در سال 618 درگذشت. بنای کنونی
آرامگاه این امامزاده در مرکز شهر آستانه اشرفیه ست.گفته شده سید جلال الدین اشرف از اولاد امام موسی کاظم (ع) و برادر امام رضا (ع) بودند. او از رهبران جنبش علوی در قرن سوم هجری قمری در شرق گیلان بود بنای اولیه در سال 311 قمری احداث شد. بعد از اون بارها تجدید بنا و نوسازی شد . یکی از دلایل عمده بازسازیش