تاریخچه کابو پولونیو، دهکده ای بدون امکانات اولیه زندگی

اینکه در عصر امروز بسیاری از گردشگران و کسانی که شوق و ذوق خود را در زندگی ماشینی کنونی از دست نداده و به دنبال نقطه ای دنج و آرامش بخش در جهان می گردند، یک امر واضح و بدیهی است ولی تصمیم رفتن به جا و مکانی که تنها آرامش در آن موج می زند و از هیچ کدام امکانات اولیه زندگی در آن نقطه خبری نیست کمی می تواند برای گردشگران چالش برانگیز باشد! در دنیا جزایر و دهکده های کوچک و بزرگ بسیاری را می توان پیدا کرد که از پایین ترین سطح امکانات و خدمات رفاهی برخوردار باشند اما قطع به یقین پیدا کردن جایی مثل دیدنی های کابو پولونیو در اروگوئه که تازه به زعم خود ساکنینش از جمله مناطق توریستی و گردشگری کشورشان نیز تلقی می شود، کار بسیار سخت و پیچیده ای خواهد بود. در مقاله تاریخچه کابو پولونیو با دسترسی به کابو پولونیو نیز آشنا خواهید شد.

دهکده ای بدون امکانات اولیه زندگی به نام کابو پولونیو

کابو پولونیو یک دهکده ساحلی در بخش جنوب شرقی کشور اروگوئه است که در ایالت روچا (Rocha) قرار گرفت. این دهکده در قسمت فوقانی یک منطقه شنی واقع شده و جهت کلی بناهای آن به طرف اقیانوس اطلس می باشد. کابو پولونیو همان طور که در قسمت قبل به آن اشاره کردیم فاقد امکانات اولیه زندگی می باشد و جز فانوس دریایی دهکده که تنها ساختمان برق رسانی شده دهکده به حساب می آید، دیگر هیچ کدام از بناهای این منطقه دارای برق مستقل نمی باشد. ناگفته نماند که این فانوس دریایی نیز بر 2 جزیره سنگلاخی همجوار خود که زیستگاه اصلی شیرهای دریایی می باشد، اشراف کامل در بین دیدنی های کابو پولونیو دارد. دیدنی های کابو پولونیو نه آب دارد و نه برق! در حقیقت تنها بخش انگشت شمار و محدودی از ساختمان ها و خانه های این دهکده هستند که یا دارای ژنراتور برق می باشند و یا دارای پنل های خورشیدی و یا توربین های بادی برای تولید و تامین برق و میزان روشنایی مورد نیاز خود. لازم است بدانید خانه های این دهکده در تاریخچه کابو پولونیو حتی از شبکه آب و فاضلاب زیرزمینی نیز برخوردار نیستند و به همین خاطر این دهکده از جمله مناطق نه چندان بهداشتی و تمیز کشور اروگوئه تلقی می شود اما با تمام این اوصاف مردمان دهکده نه بطور نسبی بلکه بطور قطعی از سبک و سیاق زندگی خود رضایت کامل دارند و با اینکه از اوضاع و احوال سایر نقاط مختلف دنیا که لااقل از امکاناتی ابتدایی همچون آب و برق و گاز بهره مند می باشند، به اصول زندگی ساده خود وفادار هستند و روزگاران خوشی را نیز در کنار هم سپری می کنند. ناگفته نماند که آب مورد نیاز آشامیدن اهالی این دهکده یا از طریق آب چاه تامین می شود و یا از طریق جمع کردن آب باران که البته شرایط جوی در کشورهای قرار گرفته در بخش جنوب شرقی آمریکای جنوبی همچون اروگوئه نیز چندان تعریفی از نظر میزان بارش ندارد! به دلیل قرارگیری دیدنی های کابو پولونیو در بالای منطقه شنی، این شهر همچون گوهری دست نیافتنی در بخش جنوب شرقی اروگوئه قرار گرفته و دور تا دور آن را تپه های شنی پوشانده تا با اینکه حدفاصل کمی از بزرگراه اصلی منطقه دارد اما هیچ راه و جاده ای به آن منتهی و ختم نشود! برای دسترسی به کابو پولونیو تنها یک راه وجود دارد و آن گذر از تپه های شنی یا با پاهای پیاده می باشد و یا با بهره گیری از ماشین های مخصوص آفرود یعنی ماشین های دو دیفرانسیل. از دیگر جاذبه های توریستی و گردشگری غیر از فقدان عجیب ابتدایی ترین امکانات زندگی، می توان به تپه های شنی و جزایر سنگلاخی که به زیستگاه اصلی شیرهای دریایی در آمریکای جنوبی تبدیل شده، اشاره نماییم که سالانه سبب جذب گردشگران زیادی از اقصی نقاط دنیا به خود می شوند. برای تماشای اصلی ترین زیستگاه شیرهای دریایی آمریکای جنوبی تنها کافی است به جزایری که در شمال و شرق کابو پولونیو واقع شده، بروید و یا فراز فانوس دریایی دهکده که اتفاقا کاملا مشرف به هر دو جزیره نیز می باشد، شاهد زندگی و فعالیت روزانه آنان باشید. ناگفته نماند که از ماه سپتامبر تا نوامبر نیز گروه های کوچک و بزرگ متعددی از وال ها به طرف سواحل این منطقه حرکت می کنند که به راحتی می توانید از طریق دهکده کابو این گونه از جانوران غول پیکر آبی را نیز از نزدیک مشاهده نمایید. همچنین یکی دیگر از جاذبه های دوست داشتنی این منطقه، وجود شب های بسیار تاریک و مهتاب هایی کاملا روشن و رویایی می باشد که دلیل آن نیز نبود حتی یک عدد تیر چراغ برق در محدوده تاریخچه کابو پولونیو می باشد! کابو پولونیو از جمله مناطق توریستی و گردشگری می باشد که تنها در فصول گرم سال همچون تابستان با استقبال زیادی از سوی مسافران و جمعیت توریستی مواجه می شود که تازه سهم زیادی از این تعداد مراجعه کنندگان را نیز باید مسافرانی از کشورهای آرژانتین و برزیل قلمداد نماییم. این دهکده در فصول سرد سال همانند زمستان تنها میزبان محققان و دانشمندان کهنه کار و جوانی است که قصد انجام مطالعه بر روی زندگی شیرهای دریایی و یا وال ها را کرده و از نظر تراکم جمعی نیز در این فصل، کاملا خلوت و دنج می باشد. البته نباید از صیادان و ماهیگیرانی که مدام به این نقطه جذاب توریستی سفر می کنند و از این طریق برای خود و خانواده شان امرار معاش می کنند نیز غافل شویم. به هر حال با تمام کمی و کاستی های موجود در دهکده کابو پولونیو، هنوز هم هر ساله هستند کسانی که به قصد گشت و گذار راهی این نقطه مکانی عجیب اما بسیار جذاب می شوند و تازه ترجیح می دهند به جای اینکه در هتل ها و هاستل های نزدیک به دهکده اقامت کنند، در خانه اهالی سکونت کنند و چند روزی را همچون آنان بدون سیستم برق رسانی و آب رسانی سپری نمایند. البته از قلم نیوفتد که به تازگی کل محدوده دهکده کابو پولونیو تحت پوشش شبکه اینترنتی و سازمان ارتباطاتی کشور اروگوئه قرار گرفته و از این نظر مسافران و گردشگران برای اتصال خود به اینترنت و شبکه های مجازی مختلف و همچنین برقراری تماس های متعدد با هیچ گونه مشکلی مواجه نمی شوند جز شارژ کردن باتری موبایل ها و یا سایر گجت های هوشمند خود که برای این منظور نیز با توجه به عدم وجود برق در اکثر نقاط دهکده، بایستی به مغازه هایی مثل خواروبار فروشی های منطقه مراجعه کنند که دارای ژنراتور برق در زمان دسترسی به کابو پولونیو می باشند! همچنین کسانی که به این دهکده سفر می کنند باید برای روشنایی خود در دل تاریکی شب نیز از شمع استفاده کنند و پیش از رفتن روز و آمدن شب به اندازه کافی شمع خریداری کرده باشند وگرنه مجبور هستند زیر آسمانی کاملا تاریک به این طرف و آن طرف بروند. شایان ذکر است با اینکه با تمام وجود این قبیل مشکلات هنوز هم دهکده کابو پولونیو یک منطقه توریستی برای اروگوئه بحساب می آید اما در چند وقت اخیر صدای اعتراضات ساکنین دهکده و مسافرانی که با اهداف مختلف به این نقطه توریستی سفر کرده اند، حسابی بلند شده و اگر اعتراضات آنان به همین منوال پیش برود هیچ بعید نیست که خیلی زود کابو پولونیو نیز به شبکه برق رسانی کشور اروگوئه ملحق بشود! البته داستان یکی از رستوران داران این دهکده نیز بسیار شنیدنی است که خود دلیلی بر نارضایتی ساکنین کابو پولونیو از نبود برق می باشد. این رستوران دار در زمان حضور خبرنگار نیویورک تایمز در دهکده با وی مصاحبه ای کرده که متن آن بدین شرح می باشد. او می گوید مردم این منطقه با مشکلات فراوانی در زمینه تامین سوخت برای ژنراتورها و موتورهای برقی خود می باشند و در ادامه صحبت های خود نیز از مشکلی که در هنگام مراجعه به شهر برای خریدن سوخت با آن مواجه شده و ماشین وی در جاده خراب شده، سخن می گوید. همچنین این رستوران دار عنوان می کند به دلیل نبود سوخت کافی و انرژی برق در کل ساعات کار رستوران ما نمی توانیم نه از موزیک برای مشتریان خود استفاده کنیم و نه از دستگاه های برقی آشپزخانه مثل همزن و یا مخلوط کن! همچنین او در ادامه صحبت های خود به تامین برق ساکنین دهکده از طریق توربین های بادی و یا آسیاب های بادی اشاره می کند و می گوید با تمام سختی های موجود در تاریخچه کابو پولونیو باید فکری کرد چرا که ماهیگیران و سایر مغازه داران برای خنک نگهداشتن کالا و اجناس خود نیاز به برق در کل ساعات شبانه روز در تاریخچه کابو پولونیو دارند.

کلام آخر

دهکده کابو پولونیوی کشور اروگوئه امروزه به نسبت گذشته خود کمی پیشرفت کرده و لااقل تعدادی از ساکنین و کسبه آن از انرژی برق برخوردار شده اند در حوالی تاریخچه کابو پولونیو تعدادی هاستل و هتل ساخته شده و موقعیت مکانی آن نیز کمی نسبت به قبل شناخته تر شده است! این دهکده از جاذبه های دیدنی متعددی همچون تپه های شنی، زیستگاه اصلی شیرهای دریایی و وال هایی بسیار بزرگ بهره مند می باشد که البته سفر برای تماشای این همه جذابیت طبیعی مستلزم تحمل نبود امکاناتی همچون آب، برق، گاز و فاضلاب در سطح عمومی در زمان دسترسی به کابو پولونیو می باشد!