میدان تاریخی مشق

میدان مشق در آغاز منطقه ای نظامی بوده که برای کاربرد تمرین رزمی قشون در زمان فتحعلی شاه ساخته شده بود. در سفرنامه جکسون این میدان چهارگوش با درازا و پهنای نزدیک به 400 ﻣﺘﺮ یکی از بزرگترین میدان های نظامی تهران معرفی شده است. پس از نوسازی میدان در زمان ناصرالدین شاه، دروازه ای برای میدان ساخته شد که گاه شاه از بالای آن تمرین نظامیان را نظاره می کرد. در زمان وزیر جنگی رضاخان، آن سردر را خراب کردند و در شرق آن سردر دیگری شبیه به آن ساختند که امروز پابرجاست. ساختمان ها و بناهای این میدان به مانند بیشتر ساختمان های هم دوره خود از سبک ویژه ای پیروی می کردند. این سبک در معماری ایران که آمیزه ای از معماری دوران های گوناگون تاریخی ایران و سبک های اروپایی است ، در هر بنایی به شیوه ای بکار گرفته شده است.