رستورانی کوچک و دنج با قیمت هایی ارزان و مناسب که هم غذاهای دریایی دارد و هم غذاهای سنتی. موکباسا درواقع نام نوعی غذای محلی است که در این رستوران هم تهیه و عرضه می شود. ماهی یمنی هم جزو آن دسته از غذاهایی است که نباید در این رستوران از دستش بدهید.
فست فود و غذاهای ایتالیایی در همه جای دنیا طرفدار دارد، حتی در کشورهای آفریقایی و می توان گفت که بهترین رستوران ایتالیایی شهر جیبوتی، همین پیزایولو می باشد که با قیمت هایی مناسب، برگرها و پیتزاهای خوشمزه ای را در اختیار مشتریانش قرار می دهد.
در حال حاضر کشور جبوتی در ایران سفارت ندارد و نزدیکترین سفارت خانه های جبوتی به ایران در شهر کویت سینی کویت، آنکارا در ترکیه، ابوظبی در امارات و دوحه در قطر قرار دارند. ایران نیز در جیبوتی سفارت نداشته و نزدیک ترین سفارت ایران به این کشور، در کشور اتیوپی و در شهر آدیس آبابا قرار دارد.
یکی از معدود مراکز خریدی که می توانید در این شهر پیدا کنید، همین مرکز خرید است. شاید انتخاب های شما محدود باشد، اما در حال حاضر این مرکز خرید و همینطور ماهی فروشی های محلی و سوپرمارکت ها تنها چیزهایی هستند که در دست دارید.
سوشی، غذاهای ژاپنی و درکل غذاهای آسیایی خوب و لذیذ را در جیبوتی باید از این رستوران سفارش داد. از جمله غذاهایی که می توانید با قیمتی مناسب سفارش دهید، تری یاکی ماهی، سوپ میسو و کالاماری سرخ شده است. فضای رستوران، تمیز است و کارکنان مودب و خوشرویی دارد.
شهری پایتخت کشوری با همین نام که شاید چهره اش و وضعیت زندگی مردمانش زیبا نباشد، اما گنج های زیادی در دلش نهفته است. این شهر که به نوعی بندر است و مابین دریای سرخ و اقیانوس هند قرار گرفته، در سال 1888 توسط فرانسوی ها احداث شد و پس از آن جدای از اقوام فرانسوی، عده ای کوچ نشین آفریقایی در آن ساکن شدند.
7 -
ایران، اصفهان، شاهین شهر، تقاطع اتوبان کاشان - اصفهان و بزرگراه دلیجان اصفهان
بنای تاریخی کاروانسرای عباسی (مادرشاه) دردوره صفویه شاه عباس دوم حدودا 415 سال پیش بنا شده که در آن زمان، محل آمد و شد سفرا و نمایندگان کشورهای دیگر در بدو ورود به پایتخت ایران و دیدار با پادشاه بوده است.
این بنا که متعلق به خاندان سلطنتی بوده، هزینه ساخت آن را مادر شاه به واسطه نذری پرداخت می کند.
8 -
ایران، خراسان رضوی، مشهد، خیابان نواب صفوی، راسته حوض مسگران، کوچه داروغه
خانه داروغه یادگاری از دوران قاجار بوده و در زمینی به مساحت 610 مترمربع و در بافت اطراف حرم بنا شد. این بنا نشانه هایی از معماری روس دارد و در مهر 1381 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. این خانه بازمانده ای از آخرین مرحله معماری سنتی ایران است به همراه آجرهای قالبی در شکلهای مختلف، کاشی های هفت ر
این خانه تاریخی از دکتر کنت Kaunda در این شهر به یادگار مانده. ایشان از ژانویه 1960 تا دسامبر 1962 در آن زندگی می کرده و بعدها رئیس جمهور زامبیا می شود و همچنین او از مبارزان استقلال زامبیا بود. امروزه تمام اثاثیه ی این شخص را برای عموم در این خانه به نمایش گذاشته اند.