حمام سنگی و یا داش حامامی در شرق شهر گیوی میان باغات و کنار رودخانه گیوی و در جنوب اردبیل و به فاصله 300 متری از انتهای حوزه خدماتی شهرداری گیوی واقع شده. این حمام در دامنه کوه بصورت غاری تعبیه شده و فضای استحمام دراین محوطه از طریق کندن سنگ ها فراهم شده و تمام فضای آن پوشیده از سنگ طبیعیِ. این حمام
مدرسه غیاثیه خرگرد در روستای غیاثیه در 5 کیلومتری جنوب شرقی خواف و بر سر راه تربت حیدریه در فاصله 146 کیلومتری مشهد قرار گرفته و از جمله ابنیه چهار ایوانی و آجریه که در زمان شاهرخ تیموری به سعی پیر احمد خوافی ساخته شده.
پردیس مستوفی شوشتر یکی از بناهای تاریخی و ارزشمند این شهر و متعلق به دوره ی قاجاره. گروه "سلمان شوشتر"در راستای راهبرد توسعه گردشگری فرهنگی در شوشتر ، اقدام به راه اندازی موزه، رستوران، عکاسخانه و مرکز صنایع دستی بصورت همزمان در این خانه ی تاریخی نموده و همواره سعی کرده علاوه بر خدمات رسانی صحیح به
در سه کیلومتری شمال شهر رامهرمز در جاده کمربندی رامهرمز به ایذه روبه روی روستای بقدک در روی کوه های گچی قلعه زیبای داو دختر قرار گرفته که از لحاظ تاریخی دارای قدمت زیاد و به دوران ساسانیان تعلق داره. این قلعه در شمال رامهرمز در دامنه های میانی کوهی گچی بر روی دو تپه در امتداد هم واقع شده. شکل گرد و
این خونه که مربوط به دوره قاجاری است، به سبک تموم خونه های آن زمان دو طبقه داره به همراه حیاط مرکزی . تزیینات آجری و سفالی در نمای خارجی خونه دیده می شه که قابل تحسینه . در این بنا تمامی اصول معماری به دقت اجرا شده و همه فضاهای لازم برای یه خونه ایرانی رو داره .
قلعه مهرجرد در محله«در قلعه» شهرستان میبد قرار دارد. قلعه مهرجرد را میتوان متعلق به دوره های زندیه و افشاریه دانست. این قلعه با مصالح خشت و گل و در سه طبقه بنا شده است. حصارهای قلعه چینهایی و بر روی آن تزییناتی از همان مصالح اصلی به کار رفته است. در ورودی قلعه از جنس چوب است
این قلعه در جنوب شرقی شهر بیرجند و در روستای نصرآباد بخش «در میان» قرار دارد. این قلعه با ارزش ترین و مهم ترین قلعه اسماعیلی در منطقه جنوب خراسان و دومین مرکز عمده دفاعی اسماعیلیان پس از قلعه الموت در ایران است. زیرا پس از منطقه الموت و قلعه معروف آن این قلعه به لحاظ دارا بودن موقعیت ویژه در منطقه،
آرامگاه پیر علمدار از جمله بنا های تاریخی شهر دامغان است که به برج معروف شده و یکی از بهترین نمونه های معماری آرامگاهی است. تاریخ ساخت آرامگاه را به سال 417 قمری نسبت می دهند اما این آرامگاه در سال 1310 توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره 79 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. چشمگیرترین بخش آرامگاه را
این مسجد از نظر معماری در زمره مساجد سبک بومی منطقه کردستان است. بنای این مسجد دارای یک شبستان اصلی با شش ستون در دو ردیف سه تایی است. در ضلع غربی شبستان محوطه ای وجود دارد، که ایوانی ستون دار رو به سمت جنوب در آن مشاهده می شود. در ضلع جنوبی شبستان سه ستون چوبی تعبیه شده. مسجد روی یک صفه سنگ چین شده